نه تو می مانی نه اندوه
ونه هیچ یک از مردم این آبادی...
به حباب نگران لب یک رود قسم
وبه کوتاهی آن لحظه ی شادی که گذشت
غصه هم میگذرد
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند...
لحظه ها عریانند
به تن لحظه خود جامه ی اندوه مپوشان هرگز
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
تبادل لینک هوشمند